Chińscy naukowcy w dalszym ciągu czerpią korzyści z pionierskich działań, zgłaszając nowe odkrycia dokonane podczas badania próbek księżycowej gleby z drugiej strony satelity. Pierwsze na świecie próbki z ukrytej przed ziemskim obserwatorem strony Księżyca zostały dostarczone na Ziemię przez chińską sondę Chang’e-6 w czerwcu 2024 roku. Pierwsze badania wykazały różnice w składzie skał po obu stronach satelity, ale odkryto także cechy wspólne, o czym świadczą nowe prace.
Analiza metodą teledetekcji powierzchni Księżyca po jego niewidocznej stronie doprowadziła naukowców do przekonania, że aktywność wulkaniczna na tym obszarze ustała dość dawno temu – około 4 miliardów lat temu. Po widocznej stronie satelity odkryto młodsze ślady aktywności wulkanicznej, datowane nawet na 2 miliardy lat temu. Dowodem na to są próbki gleby dostarczone na Ziemię przez misje radzieckie, amerykańskie i ostatnio chińskie.
Relief i geologia widocznej i odległej strony Księżyca różnią się znacznie, a naukowcy próbują zrozumieć przyczyny tego zjawiska. Zakłada się, że różnice można wiązać z dynamiką aktywności wulkanicznej. Wulkany po niewidocznej stronie Księżyca wygasły kilka miliardów lat wcześniej niż te po widocznej stronie, co prawdopodobnie miało wpływ na skład skał i geologię powierzchni. Może to również wskazywać na mniej radioaktywnego materiału w płaszczu odległej strony, który generował ciepło i przyczyniał się do przenoszenia energii z wnętrza na powierzchnię.
Sonda Chang’e 6 pobrała próbki gleby z krateru Apollo w Basenie Bieguna Południowego-Aitken. Datowanie radiometryczne rozpadu izotopów w bazaltach wykazało, że aktywność wulkaniczna w miejscu lądowania ustała zaledwie 2,8 miliarda lat temu, co było zaskakującym odkryciem dla badaczy. Sugeruje to, że aktywność wulkaniczna po obu stronach Księżyca trwała mniej więcej tyle samo czasu i nie może wyjaśnić różnic w ich geologii. Jednak badania próbek dopiero się rozpoczęły, a główne odkrycia dopiero nadejdą.
