Mgławica Biegnący Kurczak uchwycona z dużą szczegółowością

Redaktor NetMaster
Redaktor NetMaster
2 min. czytania

Astrofotograf Rod Prazeres zaprezentował wyniki swojego projektu – zdjęcie mgławicy IC 2944, zwanej także Mgławicą Biegnący Kurczak, ponieważ przypomina biegnącego ptaka z rozpostartymi skrzydłami. Realizacja projektu trwała 42 godziny.

Mgławica Biegnący Kurczak (IC 2944). Źródło obrazu: astrobin.com

„Wyobrażenie sobie Mgławicy Biegnący Kurczak w tak małej skali było sporym wyzwaniem. To aktywne gwiezdne żłobek, to nie tylko spektakl, ale także miejsce złożonych zjawisk kosmicznych, można łatwo rozpoznać po swoim unikalnym, „ptasim” kształcie, który pobudza wyobraźnię astronomów i obserwatorów gwiazd” – powiedział Rod Prazeres.

Gromada gwiazd NGC 3766

Mgławica znajduje się około 6500 lat świetlnych od Ziemi i można ją obserwować wyłącznie na półkuli południowej w gwiazdozbiorze Centaura. W tym regionie znajduje się wiele gwiazd wytwarzających intensywne promieniowanie, które powoduje, że wodór świeci w odcieniach czerwieni. Mgławica Biegnący Kurczak składa się z kilku regionów.

Okolice λ Centauri

„Moja ulubiona część mgławicy znajduje się tuż pod [gwiazdą lub układem gwiazd] λ Centauri, gdzie mgławica stanowi hipnotyzującą kombinację kolorów i kształtów. Region ten, bogaty w zjonizowane gazy i rozproszone światło gwiazd, oferuje zapierający dech w piersiach widok, który podkreśla nieodłączne artystyczne piękno kosmosu” – powiedział astrofotograf.

Region IC 2948. Ciemne obszary to globule Thackeraya

Najjaśniejszy obszar mgławicy nosi nazwę IC 2948. Zawiera nieprzezroczyste obłoki gazu i pyłu znane jako globule Boka – ten konkretny zestaw nazywa się globulami Thackeraya. W spokojniejszych warunkach globule Boka mogą zapadać się i tworzyć nowe gwiazdy, ale globule Thackeraya są bombardowane promieniowaniem ultrafioletowym pobliskich gwiazd, co prowadzi do fragmentacji i zniszczenia obłoków. Zanim zaczną powstawać nowe gwiazdy, globule Thackeraya ulegną zniszczeniu.

Powłoka nitkowata G296.2-2.8

Zdjęcie mgławicy zawierało także kontrastującą gromadę otwartą gwiazd NGC 3766; powłoka włóknista G296.2-2.8, prawdopodobnie pozostałość po supernowej; a także mgławica planetarna PK294-00.1, która ma charakterystyczny okrągły kształt.

Mgławica Planetarna PK294-00.1

Udostępnij ten artykuł
Dodaj komentarz