Łazik Curiosity odkrył miejsce, w którym fale rozpryskiwały się na Czerwonej Planecie

Redaktor NetMaster
Redaktor NetMaster
2 min. czytania

Łazik Curiosity NASA został wysłany na Czerwoną Planetę 14 lat temu, aby zbadać geologię Marsa. Jego głównym zadaniem było poszukiwanie śladów otwartych, niezamarzających zbiorników wodnych na starożytnym Marsie. W tym celu opiera się na dobrze zbadanej geologii Ziemi i modelowaniu. Wszystko razem wzięte pozwala na dokonanie niesamowitych odkryć, odbywając symboliczną podróż wehikułem czasu miliardy lat temu.

Mars należy do planet ziemskich. Jest mniejsza od Ziemi, ale mogłaby być zamieszkana. A może tak się stanie, jeśli technologia na to pozwoli. W międzyczasie naukowcy próbują poznać jej starożytne tajemnice: w jaki sposób planeta straciła atmosferę i wody powierzchniowe. Niezależnie od tego, co ktoś sądzi o programie klimatycznym, przyczynił się on znacznie do lepszego zrozumienia ewolucji klimatu Marsa, a patrząc w przyszłość, przyniesie znaczące korzyści w przewidywaniu klimatu Ziemi. W ramach tych badań opracowywane są modele klimatyczne i dokładniej badane są powiązania między geologią a ekosystemami.

Curiosity już wcześniej odkrył oznaki otwartej wody na Czerwonej Planecie, takie jak skały, które mogły zostać porwane przez prądy. Tym razem łazik odkrył, w rejonie płytkiego zagłębienia, w którym obecnie pracuje, dwa obszary przypominające zbocza skalistego brzegu, po którym długo pluskały się fale, a raczej marszczyły się w wodzie.

Uszkodzenia skały w mniejszym stopniu przypominały erozję wietrzną, a bardziej charakterystyczne ślady pozostawione przez wodę na brzegach ziemskich jezior. Charakterystyczny wzór pozwala oszacować amplitudę i okres fal na wodzie, a na podstawie tych danych naukowcy mogą obliczyć objętość i głębokość starożytnego jeziora.

Modelowanie wykazało, że jezioro było prawdopodobnie nie głębsze niż dwa metry. Woda pozostawiła ślady na skale, której wiek szacuje się na 3,7 miliarda lat. Wiek dwóch różnych obszarów ze śladami zmarszczek na ścianach jest nieco inny. Na tej podstawie naukowcy zasugerowali, że woda w stanie ciekłym na starożytnym Marsie albo pojawiała się często, albo utrzymywała się przez długi czas. Odkrycie to stanowiło kolejny dowód na to, że na starożytnym Marsie mogło powstać życie biologiczne.

Udostępnij ten artykuł
Dodaj komentarz