Mogło się wydawać, że pomysł na Hyperloop umarł, gdy w zeszłym roku Hyperloop One zbankrutował. Był to ostatni poważny bastion idei ultraszybkiego transportu naziemnego w rurze próżniowej. The Boring Company Elona Muska również porzuciło koncepcję hyperloopów, skupiając się na zwykłym kopaniu tuneli. W Europie, jak się okazało, pomysł ten wciąż ma poparcie i się rozwija.
Niedawno okazało się, że w Szwajcarii powstało stanowisko badawcze z modelem transportowej kapsuły Hyperloop w skali 1/12, które z powodzeniem działa. Testowanie systemów na modelu pozwala przeskalować wynik do rzeczywistych produktów i warunków. Długość trasy w postaci rury z niskim podciśnieniem sięga 125,6 m przy średnicy wewnętrznej 40 cm. Trasa wyposażona jest we całą elektronikę niezbędną do obsługi przyszłego transportu i pozwala na symulację wszystkich rodzajów transportu ruch kapsuły i działanie jej układów.
Projekt nosi nazwę LIMITLESS (Liniarny napęd silnika indukcyjnego do trakcji i lewitacji w zrównoważonych systemach Hyperloop lub, w języku rosyjskim, liniowy asynchroniczny napęd elektryczny do trakcji i lewitacji w zrównoważonych systemach Hyperloop). Projekt jest rozwijany i wspierany przez naukowców z Ecole Polytechnique Federale de Lausanne (EPFL), badaczy z Vaud School of Business and Engineering (HEIG-VD) oraz pracowników Swisspod Technologies.
Jak twierdzą twórcy, niedawno przeprowadzili „najdłuższe testy” modelu kapsuły transportowej Hyperloop. Przebyła 11,8 km z prędkością 40,7 km/h. Gdyby był to prawdziwy pociąg, przejechałby 141,6 km z prędkością dochodzącą do 488,2 km/h. Podczas testów zespół „monitorował działanie kluczowych podsystemów”, w tym napędu, infrastruktury komunikacyjnej, elektroniki mocy i zarządzania temperaturą. Twórcy ocenili „zużycie energii, zmiany ciągu, reakcję i sterowanie [liniowego silnika indukcyjnego] podczas scenariuszy przyspieszania, rejsu, wybiegu i hamowania”.
„To kluczowy krok w kierunku urzeczywistnienia funkcji Hyperloop dla pasażerów i zmiany sposobu, w jaki współdziałamy, pracujemy i żyjemy” – powiedział rzecznik Swisspod Technologies.
Oprócz zachodniej hiperpętli istnieje również wschodnia hiperpętla. W tym kierunku aktywnie pracują chińscy badacze, którzy również mają własny odcinek toru testowego z rurą niskopróżniową i kapsułą zawieszoną magnetycznie. Chiński model hyperloopa wygląda bardziej efektownie od europejskiego, ale też daleko mu do praktycznego wdrożenia. W Chinach, podobnie jak w Europie, trwają prace nad systemami sterowania i zasilania kapsuł. Wcielenie w życie takich decyzji byłoby prawdziwym projektem budowlanym stulecia i zupełnie inną historią.
